What Am I

The title literally means "what a pitiable life". I wrote this in anguish about the rampant corruption. I could express it better in my native language telugu, and hence the blog below..(The translation is at the end of the blog) ఎంత తింటారు రా. విసుగు రాలేదా? జనాలని దోచుకుని దోచుకుని...చచ్చిపోతున్నారు రా జనాలు అక్కడ...ఏమి సాధించారు రా.. ఒక కోటి, పది కోట్లు, వంద కోట్లు, వెయ్యి కోట్లు సరిపోలేదా.. లక్షల కోట్లు కావాలా.. అది కూడా కష్టపడి సంపాదించడం కాదు.. పక్క వాడి డబ్బులని దోచుకోవడం...ఎందుకు రా ఈ బతుకులు  తప్పు చేసాను అని అనిపించదా? సిగ్గు, మానం మర్యాద చచ్చిపోయాయా మీలో?  ఏం చేసుకుంటారు రా అన్ని డబ్బులు...వున్నాయి అని బయటపెట్టుకోలేరు..కాబట్టి ఆనందించలేరు... మరి ఆ డబ్బులు ఉంది ఏం లాభం రా.. అలాంటప్పుడు ఎందుకు రా అంత దోచుకోవడం..  ఎవరో అన్నారు...ఒక కోటి తరువాత ఎన్ని కోట్లు సంపాదించినా ఒకటే అని... మరి ఆ ముక్క మీకు అర్ధం కాదా?  ఇంత డబ్బులు తిని మీకు ఇంకా నిద్ర ఎలా పడుతోంది రా. మీ బుర్ర కూడా చచ్చిపోయిందా..పాపం పుణ్యం అనే వ్యత్యాసం అర్ధం కావట్లేదా? ఎందుకు...

The title of the blog is inspited by the famous caption "ham do, hamaare do" (We two, ours two), thereby asking people to have only two kids. But who determines how many kids should a couple have. While there are lot of factors that influence the decision, it is primarily the couple which has the last laugh in it. But what if the state interefers in the decision making process. What if the state tells me how many kids should I have? Instead of encouraging me to have less number of kids, if the state legalizes or dictates the number of kids that a couple can have, isn't it a gross violation of the privacy and the way a couple behave? Why am I having this discussion? Because of the proposed new bill in Kerala state proposing to impose a punishment on a person opting for more than 2 children. While the intention to control population growth is correct, a legal punishment doesn't seem to be the right choice. The next time, the state may also dictate that it is ...